افسانه

ای شاعرِ جوان

ی من در آن جا گرفته است و یک طرز مکالمه ی طبیعی و آزاد را

نشان می دهد، شاید برای دفعه اول پسندید ه ی تو نباشد و شاید تو آن را به انداز ه ی من نپسندی

همین طور شاید بگویی برای چه یک غزل این قدر طولانی و کلماتی که در آن ب ه کار برده شده

است نسبت به غَزَلِ قُدما، سَبُک؟ اما یگانه مقصود من همین آزادی در زبان و طولانی ساختن

مطلب بوده است

کاشانی و دیگران به آن نزدیک شد ه اند

باشم

به اعتقادِ من از این حیث که این ساختمان م ی تواند به نمای ش ها اختصاص داشته باشد

بهترینِ ساختمان هاست برای رَسا ساختنِ نمایش ها

خود را نمایش اسم گذاشته

و جز این هم بدانم که شایستۀ اسمِ دیگری نبود

آن به خوبی می توان تئاتر ساخت

اگر بعضی ساختما ن ها، مثلاً مثنوی به واسطه ی وسعت خود در شرح یک سرگذشت یا

وصف یک موضوع به تو کمی آزادی و رهایی م ی دهد تا بتواند قلبِ تو و فکرِ تو با هر ضربت

خود حرکتی کند، این ساختمان چندین برابر آن واجدِ این نوع مزیت است

این ساختمان این قدر گنجایش دارد که هرچه بیشتر مطالبِ خود را در آن جا بدهی

می پذیرد

این ساختمان را اشخاص مجلسِ تو پذیرایی م ی کند، چنانکه د لَت بخواهد

را آزاد می گذارد در یک یا چند مصراع یا یکی دو کلمه از روی اراده و طبیعت هر قدر بخواهند

صحبت بدارند

کم وسعتی شعری آن ها را به سخن آورده باشد و چندین کلمه از خودت به آ ن ها بچسبانی تا

این که آن ها به قدر دو کلمه صحبت کرده باشند

که صحبت می کنند نه آن همه تَکَلُفّاتِ ش عری که قُدَما را مقید می ساخته است

که اشعار را به توسط آن طولانی می ساختند

چیزی که بیشتر مرا به این ساختمانِ تازه معتقد کرده است همانا رعایت معنی و طبیعتِ

خاصِ هرچیز است و هیچ حُسنی برای شعر و شاعر بالاتر از این نیست که بهتر بتواند طبیعت

را تشریح کند و معنی را ب ه طور ساده جلوه بدهد

انداخته باشد

چطور و چه می خواهم بگویم

اما حالا شاید بعضی تصوراتِ کوچکِ کوچک نتواند به تو م دَد بدهند تا به خوبی بفهمی که من

جویایِ چه کاری بوده ام و تفاوت این ساختمان را با ساختمان های کهنه بشناسی

فقط نمونه است